Η μπισκοτοποιία της Θεσσαλονίκης ξεκίνησε από ένα μικρό γαλακτοπωλείο στην Ανθέων, το 1936 και φτάνει σήμερα μέχρι την Αυστραλία και τις ΗΠΑ.

Είναι ευγνώμονες που είναι ζαχαροπλάστες. Κι αυτό το μότο, «Grateful Bakers», αν και συνοδεύει το όνομα Biscotti Tsoungari εδώ και λίγα μόνο χρόνια, βρίσκεται στην «καρδιά» της φιλοσοφίας τους ήδη από το 1936, όταν ξεκίνησαν το «γλυκό» τους ταξίδι στη Θεσσαλονίκη. Η οικογένεια Τσούγγαρη, δημιουργός της θεσσαλονικιώτικης εταιρείας μπισκότων και γλυκισμάτων Biscotti Tsoungari, είναι σίγουρα ευγνώμων για την επιχειρηματική ιστορία που έχει γράψει και συνεχίζει να γράφει.

Με σταθερή ανάπτυξη μέσα στην κρίση η μπισκοτοποιία από τη Θεσσαλονίκη «γλυκαίνει» με τα προϊόντα της 10 χώρες, με βασικότερες τη Γερμανία, την Αγγλία, τις ΗΠΑ, την Ισπανία, την Ιταλία, την Κύπρο και την Αυστραλία. Μάλιστα, οι εξαγωγές της αποτελούν το 25% του τζίρου της, ποσοστό που στοχεύει να διευρύνει περαιτέρω. Άλλωστε, στα επόμενα σχέδιά της είναι το άνοιγμα σε νέες αγορές, όπως αυτές της Γαλλίας, της Ρωσίας, αλλά και της Ασίας.

Σήμερα η εταιρεία, που απασχολεί 30 εργαζομένους, μετρά 40 κωδικούς στα συσκευασμένα είδη και διπλάσια στα χύμα, ενώ πραγματοποιεί συνεχώς δοκιμές για νέα προϊόντα. Στην προϊόντική της γκάμα περιλαμβάνονται κουλουράκια, πουράκια, πτι φουρ, αλμυρά μπατόν σαλέ, τσουρέκια, μπάρες, τσουρεκάκια, παστέλια, εποχικά γλυκίσματα, αλλά και σιροπιαστά.

Εντός των επόμενων ετών η Biscotti Tsoungari σχεδιάζει  την επέκταση των παραγωγικών της εγκαταστάσεων – η παραγωγική της δυναμικότητα είναι σήμερα 1,5-2 τόνοι ημερησίως- ώστε να εξυπηρετηθούν οι αυξημένες παραγωγικές της ανάγκες, αλλά και σκοποί αυτοματοποίησης της παραγωγής της. Αυτή την περίοδο δε επεκτείνει τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις της με χώρους logistics.

Από τον παππού Αστέριο

Το 1936 ο παππούς της οικογένειας, Αστέριος Τσούγγαρης ανοίγει στην οδό Ανθέων ένα παραδοσιακό γαλακτοπωλείο, με προϊόντα βασισμένα στο γάλα, όπως κρέμες και παγωτά. Η φήμη του μεγαλώνει με τα χρόνια και το μικρό γαλακτοπωλείο αρχίζει να προμηθεύει τα γνωστά ζαχαροπλαστεία της εποχής. Το κατάστημα διατηρείται μέχρι την δεκαετία του ’70, οπότε στη δουλειά μπαίνει ενεργά ο γιος του, Φίλιππος Τσούγγαρης, που μεγαλωμένος μέσα στο γαλακτοπωλείο, μοιράζεται την αγάπη του πατέρα του για τη ζαχαροπλαστική. Το επόμενο βήμα βρίσκει την επιχείρηση στη Νέα Κρήνη, όπου δίνεται έμφαση στην χονδρική, η γκάμα όμως των προϊόντων εμπλουτίζεται και με άλλα γλυκά, όπως πάστες και τούρτες.

Η μεγάλη στροφή της επιχείρησης όμως γίνεται τη δεκαετία του ’80, όταν ο Φίλιππος Τσούγγαρης, αντιλαμβανόμενος πως υπάρχει ένα κενό στην παραγωγή μπισκότων και κουλουριών, αποφασίζει να δραστηριοποιηθεί στο πεδίο αυτό. Ξεκινά με τα κλασικά κουλουράκια και πτι φουρ, ενώ σύντομα προσθέτει ένα προϊόν που κρατά μέχρι σήμερα τον ρόλο ναυαρχίδας για την επιχείρηση. Πρόκειται για το κουλουράκι με μέλι και σουσάμι, μια μοναδική συνταγή του Φίλιππου Τσούγγαρη, που βάζει τα θεμέλια στη νέα εποχή της οικογενειακής επιχείρησης. Στη δεκαετία του ’90 η έμφαση δίνεται στην ποιότητα, με τις πρώτες ύλες να επιλέγονται ιδιαίτερα προσεκτικά και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των προϊόντων της εταιρείας να τη διαφοροποιούν από τον ανταγωνισμό.

Η τρίτη γενιά

Όλο αυτόν τον καιρό, τα παιδιά του Φίλιππου Τσούγγαρη, Στέργιος και Μαρία, η τρίτη γενιά, ασχολούνται με την μπισκοτοποιία. Άλλωστε, τα δύο αδέρφια μεγαλώνουν μέσα στο εργαστήριο, βοηθούν τον πατέρα τους στις διακοπές, μετά το σχολείο, τα Χριστούγεννα και το Πάσχα και δίνουν πραγματικό νόημα στο παιδικό τραγουδάκι… πλάθω κουλουράκια. Μάλιστα, ο Στέργιος Τσούγγαρης θυμάται έντονα μυρωδιές, αλλά και εικόνες με τον ίδιο και τον πατέρα του να γεμίζουν τα πτι φουρ με μαρμελάδα. «Εκείνο που δεν ξεχνώ είναι τα ξενύχτια για να ετοιμάσουμε τις βασιλόπιτες» λέει στη Voria.gr ο Στέργιος Τσούγγαρης, ενώ η αδερφή του Μαρία προσθέτει: «Στα γενέθλιά μας διαλέγαμε ό,τι τούρτα θέλαμε.

Βρισκόμασταν στον παράδεισο των γλυκών». Από τις εντονότερες όμως αναμνήσεις που έχουν και οι δύο είναι ο παππούς τους που ερχόταν στην επιχείρηση μέχρι τα 85 του χρόνια και ήταν πολύ υπερήφανος για την εξέλιξη αυτού που εκείνος είχε ξεκινήσει. Η Μαρία Τσούγγαρη τον θυμάται να κάθεται με το σκαμνάκι του έξω από τον περιστροφικό φούρνο, για να είναι σίγουρος ότι όλα θα γίνουν σωστά. Μάλιστα, κάποια από τα σιροπιαστά που φτιάχνει σήμερα η εταιρεία βασίζονται στις συνταγές του παππού, που φρόντισε να κληροδοτήσει στα εγγόνια του ένα βιβλιαράκι με τα γευστικά του μυστικά. «Πριν γίνεις ζαχαροπλάστης, πρέπει να είσαι έμπορος» συνήθιζε να λέει στην εγγονή του.

Με σπουδές στη ζαχαροπλαστική ο Στέργιος και με σπουδές στα οικονομικά η Μαρία, τα δύο αδέρφια μπαίνουν δυναμικά στη δουλειά το 2002, και ένα χρόνο αργότερα η επιχείρηση μεταφέρεται σε νέες εγκαταστάσεις 1.100 τ.μ., στην περιοχή της Θέρμης, διατηρώντας όμως και το πρατήριό της στη Νέα Κρήνη. Η εταιρεία χρόνο με τον χρόνο μεγαλώνει, το 2009 ξεκινά τις εξαγωγές, ενώ αποκτά και το σημερινό της όνομα Biscotti Tsoungari. Το δε 2013 κυκλοφορεί στην αγορά ένα καινοτόμο της προϊόν, το Markolato, ένα πουράκι με γέμιση από ταχίνι και επικάλυψη σουσάμι, το οποίο μάλιστα γίνεται τα επόμενα χρόνια αντικείμενο… αντιγραφής. Την τελευταία πενταετία η εταιρεία, που εφοδιάζει κατά κύριο λόγο τον κλάδο HORECA, τοποθετείται και με επώνυμα προϊόντα στην αγορά, τα οποία μπορεί κανείς να βρει σε ράφια delicatessen, μίνι μάρκετ, παντοπωλείων, αλλά και σούπερ μάρκετ. Μάλιστα, τελευταία δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη συσκευασία, θέλοντας να αναδείξει την επώνυμη παρουσία της.

Κι ενώ η εταιρεία συνεχίζει να αναπτύσσεται, τα δύο αδέρφια, με συμπαραστάτη τον πατέρα τους, προσπαθούν να μεταλαμπαδεύσουν τη διαχρονική αγάπη τους για τη δουλειά και στα παιδιά τους, μυώντας την τέταρτη γενιά στη «γλυκιά» αυτή ιστορία. {πηγή}