Το μικρό δεν είναι μόνο όμορφο, για να θυμηθούμε το best seller του Ε.Φ. Σουμάχερ, αλλά μπορεί να είναι, και είναι, γευστικό, αρωματικό, μια φρέσκια πρόκληση για τους ουρανίσκους μας, όπως στην περίπτωση της Άλη, της μπύρας που παράγει μία παρέα φίλων, νέων επιχειρηματιών, στη πρώτη μικροζυθοποιία της Θεσσαλονίκης.
Το όνομα ξαφνιάζει, όπως και η απόφαση της Λίνας, του Αντώνη, του Θωμά και του Νίκου, τεσσάρων νέων επιστημόνων, να αφήσουν τις καριέρες που είχαν αρχίσει σε Ελλάδα και εξωτερικό, για να στήσουν τη δική τους επιχείρηση και να τολμήσουν να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα, βάζοντας σε πράξη τις γνώσεις, την εξειδίκευσή τους και την εμπειρία τους. Αυτό όμως που ξάφνιασε ακόμη πιο ευχάριστα, γιατί φυσικά όλοι και όλα εκ του αποτελέσματος κρίνονται, είναι η Άλη, η μπύρα που άρχισαν να παράγουν μόλις φέτος το Φλεβάρη, έχοντας προηγουμένως βάλει πάμπολλες ώρες δουλειάς για να στήσουν στους χώρους ενός παλιού μηχανουργείου, στη ΒΙΠΕ Σίνδου, το δικό τους μικροζυθοποιείο.
Άς πάρουμε όμως την ιστορία από την αρχή, που έγινε στα πανεπιστημιακά έδρανα, αρχικά στο Αριστοτέλειο και μετά στην Ολλανδία. Οι τέσσερις φίλοι, συνεταίροι και παραγωγοί της Άλη είναι ο Θωμάς Ευαγγελόπουλος, ο Νίκος Ρόιδος και η Λίνα Δόμβρου, γεωπόνοι και, ο χημικός Αντώνης Μουστάκας.
Η πρώτη ζύμωση λοιπόν έγινε στο ΑΠΘ και η επόμενη για Λίνα, Νίκο και Αντώνη στην Ολλανδία, όπου στο πανεπιστήμιο του Βαγκενίγκεν, μεταξύ 2006-2008 κάνουν τις μεταπτυχιακές τους σπουδές στη τεχνολογία τροφίμων. Εκεί στην Ολλανδία γνωρίζουν από κοντά τον κόσμο της μπύρας, τη δημιουργική δουλειά που γίνεται στις μικροζυθοποιίες και αρχίζουν, σταδιακά, με kits και εκχυλίσματα βύνης, να πειραματίζονται στην παραγωγή.
Ο χημικός Αντώνης Μουστάκας, παρότι κάνει το διδακτορικό του στο Πολυτεχνείο Κρήτης με αντικείμενο …ενεργειακό, τις κυψελίδες καυσίμων, κάνει στροφή και δένει με την τριάδα των γεωπόνων.
Η επόμενη μεγάλη απόφαση για Αντώνη και Νίκο ήταν να πάνε να δουλέψουν σε ζυθοποιίες του εξωτερικού, ο ένας στο Καντέρμπουρι και ο άλλος στο Άμστερνταμ, μέχρι που το 2012 όλοι τους, αποφασίζουν να αξιοποιήσουν τα προγράμματα του ΕΣΠΑ, να δημιουργήσουν τη δική τους εταιρεία και να περάσουν στη παραγωγή.
Το project εντάσσεται στο πρόγραμμα για τις μικρομεσαίες, με προϋπολογισμό 190.000, αγοράζεται ο εξοπλισμός, οργανώνονται οι χώροι παραγωγής και αποθήκευσης και η ομάδα πιά είναι έτοιμη να κάνει την εκκίνηση, αφού ήδη είχε καταλήξει στα χαρμάνια και στις συνταγές της.
Βασική επιλογή η παραγωγή μπύρας φρέσκιας, απαστερίωτης και αφιλτράριστης, μιας μπύρας που μετά την εμφιάλωση αποθηκεύεται σε ψυγείο και φτάνει στον καταναλωτή με τη φροντίδα των ίδιων των παραγωγών, με φορτηγάκι – ψυγείο έτσι ώστε να διατηρεί τη φρεσκάδα και όλα της τα αρώματα.
Η παραγωγή αρχίζει το Φεβρουάριο και τον Απρίλιο του 2015 η Άλη τοποθετείται στην αγορά. Σήμερα έχουν ήδη διατεθεί οι δύο πρώτες παρτίδες, σε κάβες λιανικής, επιλεγμένα εστιατόρια και μπυραρίες, σε ζυθοπαντοπωλεία.
Σε όλο αυτό το εγχείρημα, όπως είπε η Λίνα, το πιο δύσκολο ήταν να καταλήξουν στο όνομα της μπύρας τους. Τελικά μετά από πολλές ώρες προβληματισμού, γεννήθηκε το Άλη, λέξη αρχαία που εκφράζει αυτό ακριβώς που επιδιώκουν, την περιπλάνηση, τις αναζητήσεις, την περιπέτεια στον κόσμο της μπύρας.
Άλη μπύρα, η ομάδα των παραγωγών
Το “Άλη” τους έρχεται κουτί, αν και δείχνουν τύποι που ….δε μπαίνουν σε κουτιά. “Κάποιοι λίγο μπερδεύονται, μας ρωτάνε αν ξεχάσαμε το δεύτερο “λ”, κάτι σαν το Γιάνης του Βαρουφάκη¨.
Η Άλη βγαίνει σε ….δύο, είναι η Άλη Weiss κοντά στις γερμανικού τύπου Weiss και, είναι η Άλη Άλη Ιndia Pale Ale ή, για συντομία, Ι.Ρ.Α., για αυτούς που αγαπάνε ιδιαίτερα το λυκίσκο.
Η επιλογή των δύο αυτών τύπων μπύρας έγινε καθαρά βάσει των δικών τους προτιμήσεων αν και στη Weiss μέτρησε και το γεγονός ότι οι Έλληνες φίλοι της μπύρας, εδώ και μερικά χρόνια έχουν γνωρίσει και πολλοί προτιμούν το συγκεκριμένο τύπο που ξεχωρίζει για το φρουτώδη χαρακτήρα του. Όπως όμως αποδεικνύεται από τη ζήτηση και τις προτιμήσεις του κόσμου, η Άλη Ι.Ρ.Α με την ελαφριά πικράδα και τη πιο γεμάτη γεύση της, αρέσει πολύ, αν και περισσότερο φαίνεται να πηγαίνει στους ουρανίσκους των ανδρών.
Η Μικροζυθοποιία Θεσσαλονίκης, θέλει και σκοπεύει να είναι αυτό ακριβώς που λέει, μία τοπική μικροζυθοποιία που απευθύνεται στην αγορά της Θεσσαλονίκης και της γύρω περιοχής, έτοιμη για πειραματισμούς και αναζητήσεις στον κόσμο της μπύρας.
Η παραγωγική δυναμικότητα της μονάδας, φτάνει στους οκτώ τόνους συνολικά το μήνα, δηλαδή στις 20.000 φιάλες, παραγωγή που μπορεί να κάνει την επιχείρηση βιώσιμη και να δώσει προοπτικές ανάπτυξης αν και στόχος δεν είναι οι μεγάλες ποσότητες.
Όπως τονίζουν οι τέσσερις φίλοι, είναι εξαιρετικά ικανοποιητικό ότι η αγορά σε αυτό το πολύ πρώτο διάστημα, υποδέχθηκε πολύ θετικά την Άλη, καθώς, και αυτό το τονίζουν, τα τελευταία χρόνια η ελληνική μικροζυθοποιία έχει κάνει σημαντικά και ποιοτικά βήματα εμπλουτίζοντας τις εμπειρίες των καταναλωτών στο χώρο της μπύρας.
http://www.voria.gr
